|
ΛΑΪΚΗ & ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ Ελληνική Παραδοσιακή μουσική Η Ελληνική Παραδοσιακή μουσική ή άλλως “δημοτική μουσική”, όπως συνηθίζεται να λέγεται, περιλαμβάνει όλα τα τραγούδια, σκοπούς και ρυθμούς των ελλαδικών περιοχών (πλην των νεωτέρων αστικών). Πρόκειται για συνθέσεις που, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, οι δημιουργοί τους είναι άγνωστοι, έχουν ζωή περισσότερο από έναν αιώνα, ενώ οι ρίζες τους ανάγονται στην βυζαντινή περίοδο ως και την αρχαιότητα. Δεν πρόκειται για ένα είδος, αλλά για πολλά, που χαρακτηρίζονται συνήθως από το ύφος και το ήθος της περιοχής στην οποία παίζονται ή από την οποία κατάγονται (νησιώτικα, ηπειρώτικα, ποντιακά) και, συχνά, συγγενεύουν με τη μουσική των όμορων λαών. Ελληνική λαϊκή μουσική Στα αστικά κέντρα με έντονη ελληνική παρουσία (Πόλη, Σμύρνη, Σύρος, Γιάννενα, Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Πειραιάς), διαμορφώθηκε, στις αρχές του 20ου αιώνα, ανάμεσα σε άλλα μουσικά είδη και ένα είδος μουσικής που ονομάστηκε ρεμπέτικη μουσική ή “ρεμπέτικο”. Η ονομασία του όρου είναι αβέβαιης ετυμολογικής προέλευσης και η χρήση του συγκεχυμένη, ειδικά μετά και από τις πολυάριθμες σχετικές μελέτες που είδαν το φως της δημοσιότητας τα τελευταία 30 χρόνια από έλληνες και ξένους, ειδικούς και μη, τους λεγόμενους “ρεμπετολόγους”). Αρκετά δημοφιλής, πάντως, είναι η άποψη πως η ρίζα της λέξεως σχετίζεται με το τούρκικο αντιδάνειο “ρεμπέτ” ή και το ιταλικό “ρέμπελος”, που σημαίνουν τον αντάρτη, τον ανυπότακτο, τον περιθωριακό, εν τέλει. Κατά άλλους, προέρχεται από το “ρέμβω” και δηλώνει αυτόν που ρεμβάζει, που περιπλανιέται.
Διεύθυνση σπουδών: ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΑΝΗΣΑΛΗ  |
